O que vas presenciar non é unha película. É a evocación dunha película. Unha película desaparecida. Canto de emigración (1935) foi un insólito filme de vangarda no que o ourensán Tony Román retratou o drama da emigración galega usando o cinema á maneira dos grandes directores da época, soviéticos na súa maioría, que aspiraban a un “cinema puro”. Non se conserva a película, pero si foron aparecendo vestixios que axudan a imaxinala: unha chea de fotografías publicadas na prensa de época ou conservadas pola familia do actor protagonista —Celso Madriñán—; o argumento narrado polo autor nunha revista de cando a estrea; e, sobre todo, a partitura que o tudense Teódulo R. Páramos compuxo para acompañar pormenorizadamente as imaxes. Esa é a base da que partimos para evocar Canto de emigración. Engadimos ilustracións e planos doutras películas emparentadas con esta (en particular Ou carro e ou home, do propio Román), e tratamos as fotografías orixinais… Sabemos que é imposible devolverlle a vida a unha película perdida. Ao que aspiramos é a suxerila, a axudar a imaxinala. Oxalá a película apareza algún día e este traballo vólvase inútil. Mentres tanto, velaquí unha evocación.

Esta obra foi recuperada no ano 2022 coa Orquesta Clásica de Vigo nunha versión para orquestra de café. No ano 2025 queremos abordar este repertorio no formato máis próximo ao orixinal: o sexteto de café.

O cuarteto de saxofóns Kritis fará unha revisión dos xéneros que fixeron bailar á xeneración que nos precede durante a primeira metade do S.XX, pasando por pezas orixinales, grandes éxitos do momento e xoias preservadas nun arquivo personal, a memoria da banda de música de Sande (Ourense) nunha localidade do rural galego, unha fiestra directa que nos transportará ao noso pasado máis inmediato e nos conectará coas costumes e formas de vida de fai un século.

O remate deste ciclo de concertos chegará con unha proposta na que exploraremos repertoriospara pequena orquestra na que se abordarán os vellos repertorios de música lixeira. Obras pensadas para o lecer do día a día nos nosos territorios nun momento anterior á música gravada e ás radiofórmulas no que a música en directo e as bandas, orquestra e instrumentistas de café constituían as únicas portas a través das cales asomarse á actualidade musical do momento. Obras de rápida escritura que se mesturaban cos grandes éxitos de cada momento que se interpretaban a diario neste contexto de lecer. Queremos poñerlle punto e final a esta primeira edición do ciclo cunha homenaxe a toda esta pequena gran música que queremos reivindicar.